68*.. زندگی کن!

در طول عمرم،

خطاهایی را بخشیده ام که تقریبا نابخشیدنی بودند..

تلاش کردم تا جایگذینی برای افراد غیر قابل جایگذین پیدا کنم

و افراد فراموش نشدنی را فراموش کنم...

به دست افرادی که انتظارش نمیرفت،

دچار ناامیدی شدم ولی خودم هم افرادی را ناامید کردم

دوست داشتم و دوست داشته شدم..

ولی بارها قلبم ...شکست..

با شنیدن موسقی و عکسها بارها گریستم..

تنها برای شنیدن صدایش تلفن کردم...

عاشق یک لبخند شدم...

قبلا تصور میکردم با این همه غم خواهم مُرد و

از اینکه شخص بسیار خاصی را از دست دهم

میترسیدم که از دست دادم...

ولی زنده مانده ام و هنوز هم زندگی میکنم..

از زندگی نمیگذرم..!

وتو...تو هم نباید از آن بگذری..

زندگی کن!

آنچه واقعا خوب است این است که با یقین بجنگی..

زندگی را در آغوش بکشی..

شرافت مندانه ببازی ... و با جرات پیروز شوی...!

  گفتند اشک بریز...

خالی میشوی..

خالی که نشدم هیچ..

پر شدم از بی کسی..!

که چرا کسی اشک هایم را

پاک نمیکند

و بگوید اشک نریز تو

من را داری...

:(